Als je jouw toekomst nog niet concreet voor ogen ziet op je achttiende, en je wil je nog niet te veel vastpinnen, maar je hebt interesse en aanleg voor wetenschappen en wiskunde en vooral voor de toepassingen daarvan, dan zou ik de keuze voor de opleiding tot burgerlijk ingenieur sterk overwegen. Ze leert je, naast de wetenschappelijke en technische basisprincipes, snel kennis te vergaren, gericht naar oplossingen te zoeken en inzicht te verwerven. Je schept heel wat kansen in het bedrijfsleven, maar tegelijkertijd verwacht je werkgever een ambitieuze man of vrouw met zin voor initiatief.

De kloof tussen theorie en praktijk

Mijn technische basis als burgerlijk werktuigkundig ingenieur en mijn voorliefde voor scheikunde op de schoolbanken brachten mij na een kleine omzwerving bij BASF Antwerpen. Het lijkt achteraf een evidente keuze, maar dat was het toen niet. Het grootste chemische productiecomplex van België is een trekpleister voor scheikundig ingenieurs, maar minder gekend bij werktuigkundigen.

Al vanaf de eerste dag werd de kloof tussen de verworven universitaire kennis en de praktische vaardigheden in het bedrijfsleven duidelijk. Een ervaren meestergast loodste me toen in vakjargon – halleluja! – door een stoomkrakerinstallatie die uit nafta onder meer ethyleen produceert, 24 uren per dag.  Het stoppen en starten van een dergelijk productieproces is zó complex, tijdrovend en duur, dat een zeer hoge technische beschikbaarheid van deze installatie wordt geëist, en bovenal een hoge graad van veiligheid.

Een veelzijdig diploma

Mijn eerste functie bij BASF sloot aan bij mijn gekozen studierichting (optie regeltechniek en automatisering). Vijf jaren verdiepte ik me in de technische problemen en het onderhoud van een chemische installatie op vlak van elektro, meet - en regeltechniek.

Daarna volgde een taak als asset manager in een ander installatiecomplex: nieuwe collega’s, nieuwe uitdagingen. Nu met een focus op langere termijn: periodiek onderhoud op punt stellen, investeringen omzetten om de productie-capaciteit te verhogen of de installatie up-to-date te houden, continue procesverbeteringen initiëren. Mijn technische kennis verbreedde zich, ook het mechanische (machines, apparaten, leidingen) behoorden nu tot mijn werkdomein. Naast de vele contacten met Duitsland, bracht een ervaringsuitwisseling in China extra kleur in deze periode.

Stilaan groeide de ervaring om een klein team te leiden, daarna een groter team. Want wat is een bedrijf waard zonder sterke en gemotiveerde medewerkers? In mijn huidige functie geef ik leiding aan een team van 40 à 50 techniekers in de centrale servicedienst van BASF. Het aandeel techniek in mijn werk is ondertussen flink gedaald, omgaan met mensen wordt des te belangrijker. Problemen kunnen capteren, analyseren en synthetiseren - door de opleiding scherp ontwikkeld  -  blijft een grote troef.

Dat is ook het grote voordeel van een diploma als burgerlijk ingenieur: je kan nog zoveel wegen inslaan na je studies. Je kan je verdiepen in onderzoek, de financiële wereld induiken, voor een productieomgeving kiezen, contact zoeken met meerdere bedrijven, hetzij in een verkoopsondersteunende functie, hetzij als consultant, een job met al dan niet verplaatsingen naar het buitenland, … Want de ene ingenieur is de andere niet, en niet iedereen heeft dezelfde vaardigheden en karaktereigenschappen.

Kom je in een mannenwereld terecht? Vaak wel. De eerste vrouwelijke operators hebben ondertussen hun intrede gedaan in onze vestiging, meestergasten zijn tot dusver uitsluitend mannen, en de meeste collega-ingenieurs zijn dat ook nog. Maar eigenlijk sta ik er alleen bij stil als me die vraag gesteld wordt, omdat de samenwerking zo vanzelfsprekend verloopt.