Al van kinds af had ik passie voor wetenschap en techniek. Vroeg je me toen wat ik later wilde worden… dan kreeg je steevast ofwel ‘astronaut’, ofwel ‘uitvinder’ te horen. Balsa houten vliegtuigjes, modelraketjes en vooral heel veel boeken vulden mijn dagen. Tijdens mijn humaniora waren wiskunde en wetenschappen de onderwerpen die mij het meest konden boeien en waar ik ‘intuïtief’ goed in bleek te zijn.

 

Astronaut of uitvinder, dat kon ik noch in Gent noch in Leuven studeren; wat een teleurstelling… Omdat ingenieurswetenchappen in mijn ogen een vrije vertaling was van ‘uitvinder’, en ook omdat ‘echte astronauten’  allemaal ofwel piloot - ik had lenzen, dus dat was geen optie - ofwel ingenieur bleken te zijn, was mijn keuze snel gemaakt.

 

De eerste jaren kwam er veel theorie op ons af - toch een beetje droger dan ik had gehoopt - maar gelukkig werden de toepassingen van die wiskunde of fysica ons vaak genoeg duidelijk gemaakt. Ons grote bachelorproject luidde: ontwerp en bouw met je team een modelvliegtuigje dat aan een hele resem parameters voldoet. Eindelijk werd de achterliggende theorie van wat ik al van kindsbeen af deed, duidelijk. De toepassing van die theorie resulteerde in een ontwerp en daarna in het houten vliegtuigje zelf.

 

Ondertussen liet ik het studentenleven niet aan mij voorbijgaan. De studentenvereniging van de burgerlijk ingenieurs domineerde mijn leven.  Ik leerde grote fuiven organiseren, sportmanifestaties op de openbare weg orkestreren, bedrijven overhalen stages voor mijn medestudenten aan te bieden en tot slot ook hun chequeboek boven te halen om in ruil voor een standje op de jobbeurs of een advertentie in ‘t Civielke, onze studentenvereniging te sponsoren.

 

 

Business game in Portugal

Zo kwam ik ook in contact met Shell… Of ik voor 5 dagen naar Portugal wilde om daar samen met 40 internationale studenten (en ongeveer evenveel ‘assessors’) een business game te spelen, en na dat tripje al dan niet een job offer te krijgen? Hell yeah! Het werd daar heel snel duidelijk dat ze op zoek waren naar een ‘all-rounded individual’. Ben je ingenieur, dan is dat een goeie start, maar heb je ook de skills om mensen aan te sturen, conflicten op te lossen, je project goed te presenteren, en heb je ook de drive om door te gaan, niet op te geven, resultaten aan te leveren? Dat is wat ze zochten, en waarin Vlaamse burgies blijkbaar goed in de markt liggen!

 

Zo geschiedde: op 1 september 2006 startte ik bij Shell als Assistant Facilities Manager op het kantoor in Gent: een job als business analyst voor ons netwerk van een tiental brandstofdistrubutiedepots in de Benelux en Frankrijk. Budgetten beheren, onderhoudswerken, implementeren en controleren van veiligheidssystemen, ISO certificatie, contact met lokale overheden in 4 verschillende landen, … een uitdagende start van mijn carrière!

 

 

Een nieuwe uitdaging

Na anderhalf jaar kreeg ik een andere job binnen Shell: ik verhuisde binnen ‘Supply and Distribution’ van terminals naar vrachtwagens. Alle tankstations in de Benelux moeten op tijd bevoorraad worden, een 24/7 operatie met honderden vrachtwagens.  Ik  stond aan het hoofd van het team verantwoordelijk voor de scheduling, support en backoffice.  Implementeren van nieuwe SAP systemen, werkprocessen standaardiseren, kosten besparen, service verbeteren voor onze interne klant (de tankstations), offshoring van een deel van onze activiteiten naar Polen, … een heel pallet. Ook de HR aspecten, evaluaties en rekrutering van mijn 25-koppig team hoorden er bij: een nieuwe wereld.

 

Waarom willen ze voor dit soort functie een ingenieur? Wat was de link met mijn diploma? Naar mijn mening leer je als ingenieur voornamelijk een methode: je leert complexe informatie en systemen begrijpen en gebruiken. Je leert problemen op een gestructureerde manier oplossen en processen optimaliseren.  Je kan dit alles niet alleen toepassen op een klassiek ingenieursprobleem, maar net zo goed binnen het bedrijfsleven: Pascals en Volts worden nu dollars, unit costs, production rates.  Met ingenieursmethodes kom je overal!

 

 

Leven als expat in Londen…

Dat bewees mijn volgende baan. Shell verhuisde me samen met mijn partner en 1-jarige zoon naar Londen, waar ik twee jaar lang werkte binnen onze Strategic Planning dienst. De vraagstukken die nu opgelost moesten worden, waren: In welke landen willen wij binnen 5 jaar activiteiten hebben? In welke multi-billion dollar projecten moeten we investeren, en in welke niet? Hoe kunnen we de marges verhogen van business x, y of z? Wat verwachten we dat onze concurrenten zullen doen, welke impact zal dat op ons hebben, en hoe kunnen we reageren of anticiperen?

 

 

… en in Houston!

Na in Londen geproefd te hebben van het leven als expat, besloten we om dit nog even verder te zetten. Eind 2012 verhuisden we naar Houston, Texas. Ik werk er als Senior Project Engineer. Jaja, je hoort het goed: Engineer :-) Ik probeer nu mijn technische achtergrond en commerciële werkervaring te combineren. Mijn taak is het ontwerpen en bouwen van een LNG plant in de Verenigde Staten. Mijn technische achtergrond stelt me in staat om het ontwerp van de nieuwe fabriek op te volgen bij ons ingenieursbureau waar een 70-tal ingenieurs naarstig aan het rekenen zijn. In parallel sta ik in voor het coördineren van de aankoop van alle materialen en componenten, de wereldwijde logistiek om dit alles samen te brengen en de controle over de kost en planning van het project.

 

Wat de toekomst brengt, weet niemand precies, maar dat een diploma burgerlijk ingenieur veel kansen biedt en deuren opent, dat is wel zeker.