Toen men me de laatste jaren van mijn middelbaar vroeg wat ik ging studeren, antwoordde ik gemakshalve ‘Burgerlijk Ingenieur’, zonder er echt bij stil te staan wat een ingenieur dan wel deed. Ik volgde wiskunde-wetenschappen, had grote interesse in techniek, en had van horen zeggen dat je dan best die richting volgde… Het was pas midden het laatste jaar dat ik me grondig ging informeren en er inderdaad op uitkwam dat ingenieur me echt ging liggen.

 

Het meest aantrekkelijk leek eigenlijk net te zijn dat je met die richting nog niet écht hoefde te kiezen. Hoe meer ik me informeerde, hoe meer het duidelijk werd dat je binnen de ingenieursstudie nog zovele kanten op kan qua specialisatie en dat je ook dan nog met elk diploma een heel brede waaier aan mogelijkheden openhield. Of het nu technisch, economisch, wetenschappelijk of leidinggevend is, met een ingenieursdiploma kun je nog alle pistes bewandelen. Het was vooral dat – het niet vastpinnen op een bepaalde specialisatie – dat mij aan de opleiding deed beginnen, mijn keuze meerdere malen van koers deed veranderen en leidde tot waar ik nu zit.

Ik begon met het idee architectuur of bouwkunde te doen, koos uiteindelijk voor werktuigkunde om na 5 jaar als ‘maritiem technieker’ (wat ooit scheepsbouwkundige heette) af te studeren.

 

Met dat diploma, een grote affiniteit voor het grootste wat de mens kan maken – een schip – en een gezonde portie ambitie ging ik mijn eerste job tegemoet bij een Belgisch KMO die hijs- en sjormaterialen voor schepen ontwierp. Na daar gedurende 4 jaar enkele knappe projecten te hebben verwezenlijkt, werd het tijd voor een volgende stap. Ik kreeg een mooie functie aangeboden bij het Belgische Sarens, een top drie wereldspeler op het vlak van heavy lifting en transport – zeg maar het verplaatsen van alles wat groot en zwaar is.

 

Sarens heeft een van de grootste kraanvloten ter wereld: mobiele rupskranen, telescopische kranen, torenkranen en zelfs enkele offshore kranen, en heeft daarnaast ook één van de meest moderne en geavanceerde collecties zware lading transport trailers (dit zijn de ‘wagens met honderd wielen’ die je vaak in reportages ziet verschijnen). Het was onder andere met dergelijke trailers dat Sarens het ruimteveer Endeavour zijn laatste rit gaf, aangemoedigde door duizenden enthousiaste Amerikanen. Maar het is vooral het materiaal naast die kranen en trailers dat voor de ingenieurs bij Sarens de uitdaging vormt. Bij deze ‘special projects’ puzzelen wij met ons bestaand materiaal – een gigantische collectie aan vijzels, pontons, vakwerk torens, stalen balken en steunen, kabels en schuifsystemen - een toestel in elkaar om de zwaarste modules, petrochemische vaten en bruggen te verplaatsen in eender welke richting. Modules van ‘onmeetbare’ gewichten verzetten, bruggen van honderden tonnen invaren, generatoren verschuiven, reactoren van vaak meer dan 1000 ton rechtzetten,…

 

Naast het verrijden van de space shuttle heeft Sarens ook heel wat andere grootse en zichtbare projecten op zijn conto, zoals het transporteren van de nieuwe Panamasluisdeuren, renovatie van het Atomium, het wereldrecord van zwaarste transport – een offshore module van 15000 ton - en de grootste kraan ter wereld (de ‘Sarens Giant Crane’).

 

Ikzelf kon in eerste instantie aan de slag als Engineering Group Leader om er een groep van 10 tekenaars aan te sturen, om later als Engineering Manager op het Sarens hoofdkwartier een team van 23 mensen te leiden. Ingenieurs, tekenaars en software developers die de hele organisatie (sales, operations, fleet, …) ondersteunen met reken- en tekenwerk, technisch advies en aangepaste software. Dit team maakt de verklarende tekeningen bij de hijsen die we uitvoeren, 3D animaties voor commerciële doeleinden, uitgebreide rekennota’s om de samengestelde structuren  te controleren, … Daarnaast verzorg ik de communicatie met de andere engineering teams in de groep (alles samen zo’n 125 mensen). De technische aspecten zijn nog steeds sterk aanwezig in deze job – en dat is wat ik als ingenieur wou - maar ook de organisatorische en leidinggevende verantwoordelijkheden zijn zeer uitdagend. Medewerkers opvolgen, aansturen en controleren, systemen uitdenken en implementeren om de werking te verbeteren, concepten uitdenken om een toekomstige hijs uit te voeren,…

 

Bepaalde zaken zal je als ingenieur aangeleerd krijgen (analytisch, probleemoplossend denken, snel begrip van essentiële technische concepten, zelfstandig redeneringen opzetten (of afkraken),…), maar andere competenties zal je zelf moeten ontwikkelen, tijdens je studies, tijdens je hobby’s, in je professionele loopbaan, … Maar als ik er nu op terugkijk dan weet ik zeker dat als je ook maar de minste affiniteit hebt met wetenschappen, techniek en ‘hoe de wereld werkt’, de ingenieursstudie je de breedste en tegelijk meest fundamentele denkwijzen zal bijbrengen om later nog alle kanten op te kunnen.